Cinsel Tacizlerin İzleri

Merhaba Değerli Okurlar,

Sitenizde hep güzel, umut verici, pozitif, okuyanı bir adım daha ileriye götürecek konular okuyorum. Benimse bu köşede yazdıklarım, sizin kadar şanslı olmayan, aylarca, yıllarca uzman destek eşliğinde uğraşarak sonunda hayata tutunup yepyeni bir düzen kurabilenlerin öyküsü. Burada da her şeyden önce umut var, azim var, sebat var.Malum geçmişi değiştirme şansı yok. Ama geçmişle yüzleşip, irdeleyip, kanayan yaraları kurutup defteri kapatıp yeni sayfa açmak inanın çok büyük çaba, efor gerektiriyor ve ben bunu başaranların mutluluğunu gururunu birlikte yaşıyorum.

28 yaşında 4 aylık hamile bayan S.nin öyküsü dinleyeni okuyanı isyan ettirecek cinsten. Bayan S.nin çilesi 9 yaşında başlamış. İlkokula giderken ağabeysi bunu odasına alıp elbiselerini çıkarmak, okşamakla başlattığı sapıklığını cinsel tacize  kadar ilerletmiş. Her seferinde de kimseye söylememesi konusunda tehditler savurmuş. Okuldaki öğretmenler kızda bir anormallik sezip sorduklarında, o inkâr ederek kaçmış. Gel zaman git zaman kızın babası da durumun farkına varmış. Eh madem böyle olabiliyorsa ben de deneyebilirim deyip o da tacize başlamış. Kız 9-16 yaşları arasında hem babası hem de ağabeysi tarafından cinsel taciz görmüş. Dayanamayıp sonunda annesine anlatmış ama anne inanmadığı gibi bir de kızını suçlamış. Sen bizi cümle aleme rezil edeceksin, baban, ağabeyin katiyen böyle bir şey yapmaz! Kim bilir sen neler yaptın da onların yaptıklarını yanlış yorumladın diyerek susturmuşlar. Ama okul görevlileri bu inkarlara inanmamış ve sonunda kızın taciz gördüğü ispatlanmış. O zaman da kızı aileden alıp çocuk esirgeme kurumuna vermişler.

Korunmaya en muhtaç olduğu yaşlarda ailesi tarafından korunmayan, suçlanan,

taciz gören, susması için tehdit edilen bu kız çocuğu şimdi 28 yaşında 4 aylık hamile bir bayan. Partneriyle evlensin mi, bebeğini dünyaya getirsin mi, ayrılıp bebeğini tek başına büyütmeyi mi göze alsın, hiç bir fikri yok. Gün oluyor ilkel yöntemlerle bebeğini düşürme yolu deniyor, gün oluyor pişman olup ne olursa olsun onu yaşatacağım diyor, gün oluyor partnerim de sapık çıkarsa bebeğim aynısını yaşamasın, ben ondan ayrılmalıyım diyor.

Bayan S. kendi kişiliğine, yaşamına uyan yolu eminim bulacak. Bütün bu olanların kendi suçu olmadığını anlayacak ve yaşamında karşısına çıkabilecek kötülüklerden kendini korumayı öğrenecek. Birlikte bir süredir hayli zorlu bir yola girdik. Her zaman ilerlemek şöyle dursun, bazen gerilediğimiz bile oluyor. Her şeyden önce kendinin herkes gibi sevilmeye layık, önemli, özel, özlenen, istenen biri olduğuna inanması, kaybettiği öz güveni yeniden bulması onun için çok önemli. Bebeğini gerçekten dünyaya getirecek mi? Yoksa kasıtlı bir kazaya mı uğratacak? İnanın ben de bilmiyorum. Önemli olan doğru zamanda, doğru mekanda kendisi için en doğru kararı verebilmesi ve kararı ne olursa olsun arkasında durması. Destek benden, karar ondan. Sabırla beklemek ve kararını yeni öğütler vermeden, suçlamadan saygıyla karşılamak, herkesin gösterme borcu olduğu bir tavırdır diye düşünüyorum.

Ayşe WIESNER

Terapist