MAGAZİN OBJESİ ÇOCUKLAR…

Nedendir bilinmez yaz geldi mi çocuklara yönelik programların daha da arttığını farkediyoruz.Güzelde oluyor aslında çoğu anlamsız çevrilen diziler yerine çocuk programlarını seyretmek daha keyifli nedense.

Buraya kadar her şey normal esas konuya gelirsek bazı çocukların yüzleri maalesef ki eskitilmeye çalışılıyor.Hangi kanala geçersek geçelim hep o çocuklar,onların replikleri,dansları,hareketleri.

Açıkçası bir anne olarak bu durumdan rahatsızlık duymaya başladım.Neden diye sorarsanız yaş sınırı 5’i geçmeyen çocuklara fanlar kurulmuş,yüzlerce,binlerce beğeni,yorum toplanıyor.Değişik,acayip,  gençlerde görebileceğimiz kıyafetler giydirilip kamera karşısına geçiriliyor.Ve işin en tuhafı ise ebeveynlerin nemalanmak uğruna çocuklarını bu koca denizde  harcanmasına göz yummaları.

Çocuklar bir anda magazin programlarında ropörtaj yaparken buluyorlar kendilerini.Kameralar,flaşlar ve milyonların karşısında sanatçı edasıyla konuşan veletler.

Çocuk !!adı üstünde daha motor gelişimini ancak tamamlamış veya tamamlayacak haldeyken bir anda medyatik bir yüz olmaya çalışılmak istenmesi.

İlk zamanlar benim bile seyrederken ne kadar zeki ,akıllı çocuklar dediğim o yüzleri şuan kanallarda gördükçe tiksinti duyuyorum.Çünkü gittikçe masumiyetlerini bilmiş cevaplar ve yorumlar vererek yok ediyorlar.

Eğer zaten bu işe yatkınlığı varsa bu alanda branşlar seçilerek çocuk o alana yönlendirilir,gerekli eğitimleri alır ama en önceliği temel okul eğitimi olması kanaatindeyim.

Gelgelelim biraz daha yaş sınırını yükseltelim daha 18 yaşına gelmemiş sözüm ona halk dilinde sanatçı olduğu düşünülen bir çok gençler türemiş durumda.Sesi biraz güzel veya biraz fiziği yerindeyse hemen medyatik havaya bürünmeleri de bir oluyor.

Diyeceksiniz ki alan memnun satan memnun.Ancak büyüme evresinde çocukları olan bir anne olarak ben ve benim gibi düşünen bir çok annenin olduğunu biliyorum ya da öyle olmasını temenni ediyorum.Ben çocuklarımın o tarz insanlara özenerek hayatlarını yanlış yöne kaydıracak olmalarının tedirginliğini yaşıyorum açıkçası.

Hatırlarsınız bir kaç yıl öncesinde küçük bir erkek çocuğu vardı bateri çalan.Allah vergisi evet yeteneği vardı küçük yaşta olabileceğinin en iyisini yapıyordu.Programlara,yarışmalara çıktı.Kariyeri hakkında sorular soruldu mikrofonlar elinde.Yanlış hatırlamıyorsam 3 en fazla 4 yaşında.Sonra bir baktık ekranlardan kayboldu nedeni ise bu camianın ona ağır geldiği ve çocuğun psikolojisinin bozulduğu yönündeydi.

Çünkü o yaştaki bir çocuk en fazla oyuncaklarıyla oynar,arkadaşlarıyla oynar,onlara küser ama 5 dakika sonra barışır.Yaşı bunları yapmayı gerektirir.Bizse kendi ellerimizle o masum yüzlerin çocukluklarını ellerinden alıp koca koca insanlar yaratmaya çalışıyoruz.Peki neden?

Yılın çocuk dalında en iyi oyuncu ödülünü alan çocuk sahnelere çıkıyor çok çalıştım ancak ödülü geçen yıl şuna kaptırdım diyebiliyor.Neden ?Neden?Neden?

Bu yaştaki bir çocuğun hırsı olmamalı.Ünlü olduktan sonra sınıfına girdiğinde arkadaşları arasındaki konumu,herkesin hayranlıkla gözünün içine bakması diğer çocuklarda nasıl bir etki yaratıyor hiç bu düşünülüyor mu acaba?

Gerçek yetenek ne diye sorarsanız güzel ülkemin en ücra köylerinde çobanlık yaparken en zor sınavları kazanıp doktor ,mühendis olabilen çocuklardır.Ancak bunlarda 1dakikadan fazla haber olamıyor televizyonlarda.

Çünkü bizim milletimiz medyatik olmanın peşinde kendileri olamamış ancak çocuğunu medyatik yapma peşinde.Kısa yoldan para kazanma hırsı maalesef ki kanımıza işlemiş durumda.

Çocuklarımıza önce güzel ahlakı öğretelim bırakın çocuk kalsınlar,yaşasınlar,eğlensinler.

LÜTFEN BÜYÜK BEDEN OLMAYA ZORLAMAYIN ÇOCUKLARI…

Yağmur ve Yavuz Arda’nın annesi…