Ebeveynler Çocukları İçin Ne İster?

Ebeveynler çocukları için önce ne ister ?

Topluma sağlıklı , faydalı bireyler yetiştirmek , kültürümüzü, örfümüzü ,geleneğimizi adetlerimizi onları da içine alarak devam ettirmek değil mi ? Ancak ne acıdır ki pek becerebildiğimiz söylenemez. Hem de en çok yapmamız gereken zaman da “günümüzde”.
Küreselleşme ile başlayan çağın hastalıkları başta olmak üzere anne baba olmanın verdiği zaaflarımız , bazen de bastıramadığımız bir çok neden kaynaklı egolarımız ve hayır sözcüğünü doğru bir şekilde kullanamayışımız maalesef evlatları esir eder. Hep daha fazlaları başlar isteklerin onlar büyüyüp hayata tutunmaya çalışırlarken . Yaşları ve bedenleri hızla büyürken de artar bu talepler . Yine hayır kelimesini doğru kullanamıyoruzdur büyük ihtimal.
Sevgiyle , refah içinde her istediklerini yapmak isteriz elbet biz kendi kafamıza göre . Anne baba olmanın da çocukları incitmeyecek kuralları ve bir sözlüğü olmalı oysa . Sonunda hep kendi sınırlarımızı zorlarken buluruz kendimizi nedense. Sonra da öfkeleniriz onların yaşlarından önce gelen taleplerine .
Topluma faydası dokunacaksa ayakları sağlamca yere basmalı çocuklarımızın öncelikle .Bunu da ancak bizler sağlarız önce aklımızla sonra dilimizle .
Bir çocuğun en fazla sevgiye’dir ihtiyacı . Kaç ayakkabısı olduğu , tatili beş yıldızlı nerede geçireceği , iki yaş daha sonrasına alınıp dolabında bekletilen kıyafetleri , ya da onlara sırf ders çalıştırmak için parayla eve getirtilen yaşam koçları değil . Annesi , babası , akrabaları ve makul cevaplardır sevgi ve güvenlerini ayakta tutmalarını sağlayan .
Sevgi konuşmaktır , ruhlarını beslemek , paylaşabilmek ve doyasıya yaşayabilmektir kıymetli vakitleri miniklerle ve hala bize minik gelenlerle .
Erken yaşlarında mutfağı birlikte dağıtabilmek , uzun yürüyüşler eşliğinde hayat sohbetleri edebilmek ,kelime haznesini büyütebilmek , ayakkabısını kendisinin bağlayabileceği alıştığımızdan daha kolay yöntemler bulabilmek , yaşam içinde kullandığımız olumsuz kelimelerin anlamlarını , nedenlerini , olmazlarını ona açıklayabilmek , kendi işlerini kendileri yaptıklarında makul imkanlarla ödüllendirmektir onları sevmek ve öğretmek. Paranın satın alamayacağı şeyler kalıcı oluyor hayatlarında . Denedim ve gördüm . Bir de kendilerine ait alanları onlara emanet etmek gerekiyor sanırım kısa cümleyle .
Her birinin sağlığı , sıhhati yerinde olsun ama fazla tavize gerek yok bence .
Her şey önce sevgiyle. Yeter ki doğru yürüyelim hep birlikte .

Elif Çalışkan