Abartıyor muyuz Ne?

• Şöyle bir bakıyorum da artık her şeyi ne kadar da doruklar da abartır şekilde yaşar olduk..

En iyisi ben olmalıyım,en çalışkanı da benim çocuğum olmalı..!!

En güzel evlerde oturmalı, son model arabaya ben binmeliyim.!!

En güzel kıyafetleri ben almalı, her zaman fit ve göz alıcı olmalıyım..!!

Geleneklerimizin uzaktan yakından ilgisi olmayan yeni yeni icatlar çıkartmalı, gösteri şölenine döndürmeli ve herkesin benden bahsetmesini sağlamalıyım!!

Kocamla aram kötü de olsa sosyal medya da “aşkııııımmm seni çok seviyorum” yazmalıyım ki herkes evliliğimi kıskansın!

Çocuğuma tarz elbiseler giydirip, hemen fotoğraflarını paylaşıp altına da övgü dolu sözler yazsam muhteşem olur sanırım!

Yaptığım ibadetim şuracıkta dursun hemen birilerine anlatmam gerek belki günahta çıkartmış olurum belli mi olur! Önce abartılı kıyafet giyip modern görüşlü olduğum imajını vermem gerek!!

Pahalı mekanlarda yediğim yemekleri göstermesem olmaz şimdi yemeyen de varsa bana ne!!

Çocuğumu lüks kolejlere göndereyim de gönderemeyen anne babalarda hasetinden çatlasın!!

Ohh pilaja gelmişim  pedikürlü ayaklarımı göstereyim gizemli bir hava yaratayım da tatilde olduğum anlaşılsın!!

Herkesten temiz ve titizi benim,bir tek ben temizlik yapar tüm kirlerin üstesinden bir tek ben gelebilirim çünkü her şeyi bir tek ben bilirim!!

19 çeşit yaptığım pastalarımı masaya dizdiğime göre çocuğuma da bakarım misafirde ağırlarım diye not düşebilirim !!

Başkasının çocuğu yapmasa da olur benim çocuğum çok yetenekli ve zeki o halde her şeyi yapabilir kime ne!!

Aslında yaptıklarımızla karşıya verdiğimiz mesajlar ne kadar tezatlık oluştursa da acı senaryo maalesef ki bu şekilde. Yukarıda saydıklarımı elbette ki birebir söylemiyoruz ama yaptıklarımızla tam da bunları ima ediyoruz.

Günlük hayatımızda bilerek veya bilmeyerek ne kadar da karşı tarafa dokunduruyoruz inceden inceye. Abartının sınırlarını yakalayamaz oluyoruz farkında bile değiliz.

Yaptıklarımızla övünüyoruz da yapmadıklarımızla niye övünüyoruz anlamış değilim.Bir de yetmezmiş gibi başkasının yaptığını da küçümsüyor ,beğenmiyoruz.

Yapılan her güzel  şeye illaki ters bir yorum yaparak karşı tarafı sıradanlaştırıyor,her şeyi ben bilirim havası yaratıyoruz.

Eskiden herkesin yiyemediğini düşünerek kapı ardında yediklerimizi şimdi anında ifşa ediyoruz. Çocuklarımızda hep bir kıyaslama, içten içe rakip yaratıyor, düşman ediyoruz birbirlerine.

Nispet yaparcasına o yaptıysa bende yapmak zorundayım imajı yaratıyoruz hem de kendi imkanlarımızı göz ardı ederek.

Abartının doruklarında yaşadıkça da zevk alıyoruz... Ne acı!! Bunun adı ne derseniz kendini tatmin etme yolunda çırpınış diyebiliriz.

Evet çırpınış diyorum çünkü öyle sahnelerle karşılaşıyorum ki daha ne tür acayiplik yapabilirim diye çırpınan yüzlerce,binlerce insan var.Sıradanlıktan kurtulmak adı altında gariplikler silsilesiyle karşı karşıya kalıyoruz ne yazık ki.

Bunaldık artık, milletçe bunaldık.

Teknoloji çağında, sağlıklı kullanıldığında bir çok faydası olan interneti ne acıdır ki böyle saçma sapan işlerle kullanarak bitiriyoruz.

Okumak,öğrenmek yerine alaylıyız ya her şeyi biz bilir ,her şeyin üstesinden geliriz mesajı veriyoruz.

Abartıyor muyuz ne???

Evet hemde çok abartıyoruz, kafayı sıyırmış gibi, gözü dönmüş gibi: ABARTIYORUZ!!!

Yağmur ve Yavuz Arda’nın Annesi