Bebek ve çocuk bakımında; baba

Çocuğumla ilgili en büyük hayalim, yakın iletişim kurabileceğim; baba – çocuk arkadaş olmamızdı. Ben baba – arkadaş olacaktım. Hemen vurgulamak isterim, arkadaş gibi değil; baba – arkadaş.
Baba, bebek ve çocukluk döneminde, her türlü bakımda yer almalı, emek harcamalıdır.
Oğlum doğduktan sonra okuduğum bir bebek bakım kitabında; “baba bebeğin altını değiştirir ve diğer bakımında yer alırsa, babanın bu yakın ilgisi bilinç altına yerleşecek ve ergenlik döneminde sorunların aşılmasında olumlu etkisi olacaktır…” diyordu. Baba olarak yer aldım ve oğlumun ergenliği son derece kolay ve sorunsuz geçti!
Bebeğimizin ilk banyosunu annesi ile birlikte yaptırdık. Annelerimizden öğrendiğimizin, babalarımız zaten bilmiyordu, ötesine geçerek, bilimsel nitelikli kitaplardan öğrendiğimiz yöntemleri kullanarak. Sonra hep birlikte, belirli bir yaştan sonra da baba olarak ben yıkadım. Ta ki, büyüyüp, “baba artık ben kendim yıkanacağım” diyene kadar.
Evimizde sallanan bir tahta sandalyemiz vardı. Kimi zaman bebeğimizi göğsümüze yatırır, sallanan sandalye de uyuturduk. Yapışırdı bize. Öyle çok uyuttum. Akşam arkadaş ev gezmesinde, uykusu gelince gelir, benim kucağıma yatar, öyle uyurdu. Uyuduktan sonra bir yatağa yatırırdık. Öyle ki bir zaman sonra, ayakları artık kucağımdan taşardı. Demek kucağımda güvende hissediyordu.
Beş – altı yaşlarında, anaokulunda dönem sonu gösteri yapılacaktı. O günlerde işlerim çok yoğundu. Eşim sıkı sıkı uyardı beni, gösteriye izlemeye kesinlikle gelmeliydim. O kadar önemli olacağını düşünmemiştim, nasılsa annesi yanındaydı. Biraz gecikerek gittim. Salonda kapıya yakın bir yerde oturdum. Geldiğimi görmemişti, sahnede son derece durgun, keyifsiz; orada zoraki olduğu açıkça belliydi. Gözü sürekli salonu tarıyor, beni arıyordu. Neden sonra beni gördü ve yüzünde bahar çiçekleri açtı sanki. Ne kadar mutlu olduğunu anlatamam. Gösterinin sonrasında, son derece canlı, istekli ve katılımcı olarak yer aldı. Babalar, işimizin yoğunluğu bahane değil, kesin kesin gösterilerde yanında olun.
Bir çocuğun bakımında, anne kadar baba da önemli ve gereklidir. Biri birinin yerini alamaz, biri birinin eksikliğini kapatamaz.
Yazımın girişinde söylediğim hayalime gelince. Oğlumuz şimdi 23 yaşında ve yaşamdaki en yakın arkadaşım.
Okul dönemi için bir başka yazımızda buluşmak dileğiyle.
Esenlikler olsun.
Hürol Taşdelen