Sevgi Bir Güne Sığmayacak Kadar Büyük

Bize ne vereceği belli olmaz yaşamın. Sonundayım diye düşünürken, fark etmeden bir bakmışız ki en başından başlarız bazen. Şarkılar dilimizden , şiirler yüreğimizden, satırlar kalbimizden gelerek hatırlarız karanlıktan korktuğumuz günleri. Kendi söylemek istediklerimizi hiç değiştirmeden , bizi olduğumuz gibi sevenlerle  sileriz yaşamda ki derin çizgileri.

Geçmiş, kimi zaman  dost kalır  kimi zamanda güvene yenilir . Candan bir dostluk beklerken , sıradan bir merhabaya bırakır ansızın yerini. Çoğu zaman da şimdiye dek hatırlanmak istenmeyen anılar olur adı. Gönül hep ister ki  herşey hep  aynı devam etsin hayatlarda  ancak mümkün olmaz çoğu zaman.

Rol dağılımı yapmamışsak eğer sevgilerde  , kurnaz ve bencil damgası yememişsek dostluklarda  sadece yapabileceklerimizi sermişsek orta yere sindire sindire , candan gülmüşsek her vesileyle , gizli olduğunu zannederken yakalanmışsak ağlarken , arada saklı kalan cümleleri sıralayabilmişsek bir yürek boyu, dün ne idiysek bugün daha da fazlasıysak eğer sevgileri tek bir güne sığdırmak olmaz. Şayet başkalarının gözüne sokabilmek uğruna yarıştırmıyorsak hislerimizi kimseninkiyle.

Sevgiden beklentimiz  aslında hep olması gerekenler değil mi ? Şık ve temiz kıyafetler , özenle ve güzel kurulmuş sofralar , etrafımızda samimiyet ve saygıyla küçükten büyüğe yüreğine dokunabildiğimiz  insanlar, evlatlarımıza bırakacağımız huzurun armağanları ve günün her saatinde yüzümüzde beliren aydınlık bir tebessüm.

En pahalı hediyelerden , zorla gidilmiş bir otel balosunda itiş kakış saatlerden yada 14 Şubat günü uğruna üzerinde yürümek istemedğimiz o topuklu ayakkabılardan  çok  daha değerli benim için.

“Sevgi “ tek bir günle  anılmayacak kadar yürek ve birlik işidir. Ve yüreğimizle sevebildiğimiz her gün bizimdir zaten .

Hep sevgi ve dostlukla kalın.